♦♦---------------♦♦

خبرش راداشتم برای تابستان به اینجا آمده است،هرروز ازپشت پنجره شاهد رفت وآمدهایشان هستم،اماهنوز نیامده،مگرقرارنبود بیاید؟!پس چه شد؟!؟

فرداو فرداهای بعدی هم نیامد،میتوانستم ازطریق مادرم بفهمم چرانیامده چون مادرم با مادرش صمیمی بود،اما دلم راضی نبود که بپرسم،دلم به همین انتظارها خوش بود،دیوانه است دیگر، مگرنه؟!؟

میترسیدم بپرسم و جوابم آنچیزی نباشد که میخواهم،هرطورکه بود گذراندم حتی کلمه ای هم ازمادرم نپرسیدم،باهرصدایی که ازبیرون می آمد سریع پشت پنجره پرت میشدم،آنقدر این کاررا تکرار کرده بودم که همه اهل خانه باشک براندازم میکردند،مهم بود؟!!؟
نه،خودم میدانم که نبود؛.پشت پنجره ایستاده بودم و به میهمانهایی نگاه میکردم که وارد خانه اشان میشوند ولی بازهم شخص آشنایی درمیان آنها ندیدم،یک آن به خودم آمدم باخود گفتم چگونه به یک احساس توخالی دل بستی؟

به نظرت سه سال بس نیست؟،پنجره رابازگذاشتم و برگشتم که روی تخت بنشینم،باصدای متوقف شدن ماشینی ایستادم ولی برنگشتم کسی ازماشین پیاده شد،نفسی عمیق کشیدم بوی آشنایی می آمد،شوکه شدم من این عطر آشناوتلخ رامیشناسم،عطری که بویش تاکیلومترها حس میشود،نمیدانم چگونه خودرابه پنجره رساندم،فقط میدانم تمام وجودم چشم شده بود و اورا وجب میکردم،بادلتنگی، بغض،شادی باهمه حسهای دنیابه او زول زده بودم،پس بلاخره آمد بی معرفت،هیچ تغیری نکرده بود،فقط مردانه ترشده بود،زنگ در رافشرد و باورودش به خانه تصویرش برایم محو شد،همانجا کنارپنجره سرخوردم ونشستم،هنوزهم باورم نمیشد که برگشته،باورم نمیشد،باورم نمیشد،جیغ خفه ای کشیدم و سرم رامیان بازوانم پنهان کردم

^^^^^*^^^^^

دیشب ، شب سومه محرم بود و مختص باب الحوائج سه ساله ی امام حسین علیه السلام


بعضیا ؛ بار گناهشون که سنگین میشه روشون نمیشه مستقیم دست به دامن خدا بشن
امام حسین ؛ امام رضا و بزرگوارایی ازین قبیل واسطه میکنن به درگاه خدا

تو این روزا بعضیا مثل من ، اونقدر رو سیاه اند و بار گناهشون سنگینه ؛ که روشون نمیشه مستقیم در خونه ی امام حسین برن
دست به دامن دختر سه ساله امام حسین بشن ؛ یه پدر حرف دختر سه سالشو زمین نمیزنه

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥




♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

زندگی بی تو در این قافله سخت است پدر
گذر عمر از این مرحله سخت است پدر


دخترت تشنه ي اشک است ولی باور کن
گریه کردن وسط هلهله سخت است پدر


روضه خار مغیلان و کف پای یتیم
با دل نازک این آبله سخت است پدر


کاش میشد کمی از نیزه بیایی بغلم
بخدا بوسه از این فاصله سخت است پدر


تا که چشمم به لبت خورد ، ترک خورد لبم
با لب پاره برایم گله سخت است پدر


عمه دیگر چه کند من که خودم میدانم
زندگی با من کم حوصله سخت است پدر


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

مصطفی متولی

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

باید امروز حواسم باشد
که اگر قاصدکی را دیدم
آرزوهایم را
بدهم تا برساند به خدا

به خدایی که خودم میدانم
نه خدایی که برایم از خشم
نه خدایی که برایم از قهر
نه خدایی که برایم ز غضب ساخته اند
به خدایی که خودم میدانم
به خدایی که دلش پروانه است
و به مرغان مهاجر هر سال راه را میگوید
و به باران گفته است باغها تشنه شدند
و حواسش حتی
به دل نازک شب بو هم هست
که مبادا که ترک بردارد

به خدایی که خودم میدانم
چه خدایی
...جانم

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪
سهراب سپهری